Categorie: Geen categorie

Geplaatst op door — Geef een reactie

Privacy Shield: de Amerikaanse lobby invasie

Privacy Shield: de Amerikaanse lobby invasie

12 Juli 2017 | door Rachael Tackett | Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Pirate Times hier.

Het is moeilijk om de ware omvang in te schatten van de het lobbywerk van Amerikaanse zakelijke belangen en van de Amerikaanse overheid binnen de Europese Unie en haar lidstaten voor de Privacy Shield overeenkomst. In maart van vorig jaar werden publieke dossier aanvragen over Privacy Shield naar de databeschermingsautoriteiten binnen de Europese Unie gezonden. Tot op heden (12 Juli 2017, nvdr) hebben de overgrote meerderheid van de databeschermingsautoriteiten hebben geen dossiers publiek gemaakt in verband met Privacy Shield.

Amerikaanse zakelijke lobbygroepen & de NSA

Amerikaanse corporaties, zoals Google, Microsoft, Facebook, Amazon en Twitter gebruiken het Privacy Shield kader als een legale basis om persoonlijke data te transfereren van de Europese Unie naar de VSA. Burgergroeperingen hebben het privacyshield bekritiseerd omwille van de vele tekortkomingen en ontbreken van een basisbescherming voor persoonlijke data. Zelfs het Europese Parlement is kritisch voor het zgn. Privacy Shield. De Artikel 29 Werkgroep, de groep van EU databeschermings-autoriteiten, heeft ook ernstige bezorgdheid geuit en twijfel over Privacy Shield. Waarschijnlijk de meest grove tekortkoming van de Privacy Shield overeenkomst is dat het op grote schaal NSA surveillance toelaat, wat rechtstreeks indruist tegen EU-legislatie.

De Europese Unie heeft een vrijwillig lobby-register. Google, Microsoft, BusinessEuropes en DigitalEurope zijn vier van de acht lobby-organisaties op basis van het aantal ontmoetingen met Europese afgevaardigden. Het transparantieregister vermeld ook de geschatte bedragen die Google en Microsoft spenderen aan lobbywerk, elk tussen de €4 en €5 miljoen Euro. BusinessEurope noteert haar jaarlijkse budget aan de lage kant, rond €4 miljoen Euro terwijl DigitalEurope ongeveer €1,9 per jaar spendeert.

Er is een gigantische lobby campagne gestart door Amerikaanse zakelijke belangen inzake Privacy Shield in de EU. Bovenop de lobbybudgetten, vermeldt het transparantieregister ook de ontmoetingen tussen EU afgevaardigden en lobbyisten. In January 2016, een paar maanden nadat het EU Grondwettelijk Hof het ontwerp Safe Harbor (het plan voor Privacy Shield), vond een ontmoeting plaats tussen Microsoft en de EU Vice President Andrus Ansip en Commissaris Vera Jourova over de kwestie.

Amerikaanse technologiegiganten zoals Adobe, Apple, Amazon, AT&T, Cisco, Facebook (onderhevig aan Ierse wetgeving), General Electric, Google, Hewlett-Packard, IBM, Symantec en Yahoo! hebben allen gelobbyd bij de EU over de databeschermingsvoorwaarden. Verschilllende Amerikaanse financiele bedrijven, waaronder CityGroup, JP Morgan Chase en Mastercard hebben ook gelobbyd bij de EU over de standaarden van de databescherming. Daarnaast vermeld het transparantie register de Amerikaanse Kamer van Koophandel, de Business Software Alliance, BusinessEurope en DigitalEurope. Aangezien het EU transparantieregister volledig vrijwillig is en er weinig sancties zijn voor overtredingen, kan men er van uit gaan dat dit niet het gehele plaatje betreft. De Amerikaanse lobby-invasie kan dus vrijwel veel groter zijn dan het EU-transparantie-register suggereert.

Ook ambassade VSA betrokken

The Amerikaanse overheid is ook actief in de individuele EU-lidstaten om druk uit te oefenen om de Privacy Shield overeenkomst te aanvaarden. In januari 2016 zond de ambassade van de VSA de Deense beschermingsautoriteit een email met de waarschuwing dat een legale onzekerheid over persoonlijke data-overdrachten een negatieve invloed kon hebben op de handelsovereenkomsten. De ambassade van de VSA gaat verder te stellen dat de EU het probleem niet dient op te lossen door het hosten van servers en dataopslag in de EU. De email insinueert ook een ontkenning van spionage-inbreuken door de NSA door te stellen dat “de aantijgingen omtrent de Schrems case over VSA-privacy-wetten en spionagepraktijken waren gebaseerd op verkeerde assumpties en verouderde informatie”. Het Datatilsynet bevestigt dat er een ontmoeting plaatsvond in mei 2016 tussen hen, het Deense Departement van Justitie, de Amerikaanse Ambassade en het Amerikaanse Departement van Handel over de Privacy Shield overeenkomst.

In januari 2016 zond de Amerikaanse ambassade een email waarin de Sloveense dataprotectie-autoriteit (IPRS) werd bedankt voor een ontmoeting de week ervoor. Enkele dagen later zond de Amerikaanse ambassade een onheilspellende email naar het IPRS en het Sloveense justitieministerie. De email waarschuwt: “Het is van levensbelang om de herziende overeenkomst Safe Harbour tussen de US en de EU goed te keuren, zo niet riskeert men economische groei en jobcreatie te schaden aan beide kanten van de Atlantische oceaan, evenals schade aan de bredere trans-Atlantische relatie.

De email zet druk op Slovenië om EU Commisaris Vera Jourove de nieuwe overeenkomst, ter vervanging van Safe Harbour te laten goedkeuren. De Amerikaanse ambassade zond tevens documenten aan het IPRS dewelke deze weigert vrij te geven.

De databeschermingsautoriteiten van Italië ontvangen ook communicatie van de Amerikaanse ambassade omtrent Privacy Shield. De databeschermingsautoriteiten in Finland, Duitsland, Letland, Roemenië en Zweden ontkennen emails van de Amerikaanse ambassade te hebben ontvangen. De databeschermingsautoriteit van Oostenrijk weigert te bevestigen of te ontkennen of ze zelfs emails ontvingen. In antwoord op vragen omtrent het mogelijke bestaan van de emails, had Luxemburg een nogal bizar antwoord. De CNPD stelde dat Luxemburg geen wetten heeft inzake informatievrijheid. Daarbij weigerde het CNPD om te antwoorden op vragen rond de Amerikaanse ambassade door databeschermingswetten van Luxemburg te citeren.

Momenteel blijft de Amerikaanse lobby machinerie achter gesloten deuren.

De tekst van dit artikel is vrijgegeven in het publieke domein.
Het staat u vrij de tekst te vertalen en opnieuw te publiceren.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Praag heeft een Piraat als burgemeester

Prague Daily Monitor | 20181026 |
 

Zdeněk Hřib is de nieuwe burgemeester van Praag.

Zdeněk Hřib, de leider van de Praagse Piraten is de nieuwe burgemeester van Praag. De Coalitiepartners, Jan Čižinský van Praag zelf en Jiří Pospíšil van Gebundelde Kracht (Spojené síly) blijven leden van het stadsbestuur maar zullen hun andere functies opnemen. Čižinský als burgemeester van Praag en Pospíšil in het Europese Parlment.

De sleutelposities worden ook toegekend aan de partners van de Piraten, met de keuze van Adam Scheinherr and Pavel Vyhnánek, en Petr Hlaváček en Petr Hlubuček van Gebundelde Kracht.

De ODS verhuist naar de oppositie ondanks het winnen van de gemeentelijke verkiezingen. Zij zullen daar samen zetelen met ANO, het voormalige bestuur.

Bron: www.praguemonitor.com/

Geplaatst op door — Geef een reactie

Burgerbewegingen denken aan verbond voor gewestverkiezingen

Brussel Kiest 2018 Brussel | 17/10/2018Godfried Roelant© BRUZZ

© VT/BRUZZ
| Plan B wijt de lage score aan de late officiële goedkeuring van de lijst en een gebrek aan bekendheid.

De verkiezingsuitslag van de Brusselse burgerlijsten was geen klinkend succes. De meeste lijsten bleven onder het procent. “Onze lijst heeft pas op 20 september groen licht gekregen. Pas vanaf dat moment konden wij echt campagne beginnen voeren.”

In de uitslagen van de afgelopen lokale verkiezingen in onze hoofdstad zijn de trends duidelijk. Identitaire partijen breken voorlopig niet door en het stemgedrag van de Brusselaar maakte een ruk naar links. Maar hoe deden de burgerlijsten het in onze hoofdstad?

Geen overdonderend succes

Bewegingen zoals Change.Brussels, Volt, Plan B, Citoyen d’Europe M3E en Objectif XL wilden de kiezer een alternatief bieden voor de bestaande politieke structuren. Maar op het eerste gezicht werd dat geen overdonderend succes. De resultaten van de ‘echte burgerlijsten’ Plan B, Citoyen d’Europe M3E en Volt blijven in de gemeenten waar ze een lijst indienden onder de 1 procent.

Ans Persoons, lijsttrekker op de lijst van Change.Brussels in Brussel-Stad

© Change.Brussels
| Ans Persoons, lijsttrekker op de lijst van Change.Brussels in Brussel-Stad, treedt als enige lid van een burgerbeweging toe tot een meerderheid.

Enkel Change.Brussels, met 3,2 procent in Brussel-Stad, en Objectif XL, met 5,6 procent in Elsene, behaalden respectievelijk één en twee zetels. Voor Objectif XL moet die uitslag als een verlies geïnterpreteerd worden, want in 2012 behaalde de beweging nog het dubbele aantal zetels. Al was dat toen nog onder de vlag van het CDH.

Ans Persoons (Change.Brussels) is het enige lid van een ‘burgerbeweging’ dat de komende zes jaar deel uitmaakt van een meerderheid. Haar beweging stapt in Brussel-Stad in een coalitie met PS en Ecolo-Groen.

‘Oude wijn in nieuwe zakken’

Persoons voerde eerder al een mandaat als schepen uit voor de SP.A. Precies daar wringt het schoentje voor de andere burgerbewegingen. “Kijk, Ans is een bedreven politica en dat siert haar. Maar wat ze ook beweert, Change.Brussels is allesbehalve een burgerlijst. Ze zal het misschien niet graag horen, maar het is oude wijn in nieuwe zakken. Change.Brussels is simpelweg de nieuwe naam van SP.A. Ze namen het lijstnummer van die partij over en gebruikten ook hun middelen”, zegt Elie Umukunzi van Plan B.

“Ans stelde voor om samen naar de kiezer te trekken, maar wilde wel bovenaan de lijst staan. Daar hebben wij voor gepast, want dat druist in tegen onze bestaansreden”

Elie Umukunzi, oprichter Plan B

Leden van Plan B hebben in aanloop naar de verkiezingen contact gehad met Persoons. “Ze stelde voor om samen naar de kiezer te trekken, maar wilde wel bovenaan de lijst staan. Daar hebben wij voor gepast, want dat druist in tegen onze bestaansreden. Wij bepalen de plaats van onze kandidaten door middel van een loting. Dat is de manier waarop wij aan politiek doen. Iedereen is bij ons gelijk voor de wet. Niemand krijgt een voorkeursbehandeling”, zegt Umukunzi.

Gebrek aan bekendheid

Citoyen d’Europe M3E diende in vijf gemeenten een lijst in. Het hoopte op een goed resultaat, maar strandde in Molenbeek bijvoorbeeld op 0,2 procent. Mariapaola Cherchi zet die uitslag in perspectief. “Het is niet gemakkelijk om je voet naast die traditionele partijen te zetten. Dat zijn echte machines de guerre met een groot budget.”

Mariapaola Cherchi, oprichtster Citoyen d'Europe M3E

© Bart Dewaele
| Mariapaola Cherchi, oprichtster Citoyen d’Europe M3E.

“Ons gebrek aan bekendheid heeft ons parten gespeeld. Wij konden per kandidaat slechts vijf affiches laten drukken. In Schaarbeek haalden we 200 stemmen. Dat zijn 200 mensen die ons online zijn gaan opzoeken en geloven in ons project. Dat geeft de burger moed en motivatie om er vol voor te blijven gaan.”

Samen sterk?

Bij Plan B klinkt eenzelfde geluid. “Het is niet eenvoudig om tegen die politieke mastodonten op te tornen, net zoals het moeilijk is om opgepikt te worden door de verschillende media. Die hebben in hun debatten vaak geen plekje meer vrij voor ons. Daardoor genieten we weinig zichtbaarheid en slinken onze slaagkansen.”

“Voor de gewestverkiezingen in mei leeft daarom het idee om samen met de andere burgerbewegingen een verbond te smeden. Er is nog niets concreet beslist, maar er wordt wel serieus over nagedacht”, zegt Umukunzi. Cherchi bevestigt aan BRUZZ dat dit zeker een piste is om over na te denken.

Ook bij de pan-Europese jongerenbeweging Volt zijn ze bereid daarover te praten. In mei met één gemeenschappelijke naam naar de kiezer trekken sluit het wel uit. “Tegen een bredere samenwerking zeggen we niet per definitie neen, maar dat zal nog niet voor meteen zijn. Het is de bedoeling om bij de gewestverkiezingen in 2019 op te komen als Volt en te mikken op 7 Europarlementariërs. Als dat lukt hebben we voldoende leden voor een eigen fractie”, zegt Arno Sterck van Volt.

‘Slechts drie weken campagne’

De voortrekker van Plan B ziet in de late goedkeuring van hun lijst tot slot nog een argument om de lage score te verklaren. “Onze lijst heeft pas op 20 september groen licht gekregen. Pas vanaf dat moment konden wij echt campagne beginnen voeren.”

“Voor de andere partijen die al vertegenwoordiging hebben in het Brussels parlement, geldt die regel niet. Die konden een paar weken vroeger aan de slag. Zo hadden wij officieel slechts drie weken tijd om de kiezer te overtuigen van ons programma”, aldus Umukunzi nog.

Ans Persoons werd gevraagd om een reactie, maar is momenteel niet bereikbaar voor commentaar.

Geplaatst op door — Geef een reactie

De ogen van algoritmen

De politie gebruikt gezichtsherkenning om burgers te identificeren. Maar burgers worstelen om BOA’s, beveiligers, agenten en andere uniformen uit elkaar te houden. Uniformherkenning biedt uitkomst.

De meeste mensen zijn slecht in het matchen van gezichten van vreemden. Zelfs geoefende professionals zoals paspoortcontroleurs presteren niet al te best. Dat is een probleem, niet alleen voor grensbewakers, maar ook voor politieagenten en rechercheurs op zoek naar een verdachte.

Gezichtsherkenningstechnologie kan dat allemaal oplossen, is de belofte. Neutrale, objectieve algoritmen zouden het werk overnemen van ons menselijke, bevooroordeelde brein met zijn beperkte oordeelsvermogen en dito geheugen. Dus worden paspoortcontroleurs her en der vervangen door slimme camera’s, en maken steeds meer politieteams gebruik van de technologie, die al of niet geïntegreerd wordt in bodycams of zelfs in smart glasses, zoals in China.  Nu werkt gezichtsherkenning in die smart glasses nog alleen als mensen netjes stil blijven staan, maar een leger van programmeurs is bezig die prestaties op te krikken en tot die tijd zijn burgers voor de zekerheid toch maar gehoorzaam – je weet maar nooit.

Voor al die gezichtsherkenningssystemen worden enorme fotodatabases aangelegd. In de VS zijn de face prints van zo’n 117 miljoen burgers verzameld; de Indiase nationale biometrische database bevat de gegevens van meer dan een miljard mensen, zo’n 90% van de gehele bevolking. En natuurlijk spant surveillancestaat China de kroon: daar wordt gebouwd aan een database die de gehele bevolking omvat – bijna 1,3 miljard mensen. In april pikte het systeem een verdachte uit een 60.000 mensen tellend publiek bij een popconcert.

Het neutrale, objectieve imago van gezichtsherkenningstechnologie heeft de afgelopen tijd deuken opgelopen.

Ook de Nederlandse politie gebruikt een gezichtsherkenningssysteem, zij het veel bescheidener van omvang. Het systeem heeft de pakkende naam CATCH en kan de gezichten van mensen die geregistreerd zijn door een bodycam of bewakingscamera vergelijken met afbeeldingen in een database. Die database bevat ruim een miljoen mug shots van arrestanten en veroordeelden. Geen grote onwillekeurige dataschepperij dus zoals in de VS, India en China, maar desalniettemin een indrukwekkend aantal.

CATCH kan ook de zogenoemde ‘vreemdelingendatabase’ met foto’s van asielzoekers en ‘illegalen’ doorzoeken – mits een officier van justitie daar opdracht toe geeft en een onderzoeksrechter toestemming verleent. Vorig jaar werden duizend foto´s gecheckt, wat 93 matches opleverde. Kortom, gezichtsherkenningstechnologie begint een gangbaar verschijnsel in de publieke ruimte te worden en bovendien een vast onderdeel van de politietoolbox.

Maar het neutrale, objectieve imago van de technologie heeft de afgelopen tijd wat deuken opgelopen.

Gekleurde blik

Zo bleek uit een onderzoek van Joy Buolamwini (MIT) dat gezichstherkenningssoftware van Microsoft, Face++ en IBM moeite heeft met het analyseren van de gezichten van vrouwen en van niet-witte mensen. Die algoritmen bleken enorm goed in het vaststellen van het gender; ze scoorden tot wel 99% goed – mits ze althans foto’s van witte mannen voorgeschoteld kregen. De scores kelderden als ze foto’s van vrouwen en niet-witte mensen moesten analyseren, in het slechtste geval met wel 34%.

Algoritmische bias uitgelegd door Joy Buolamwini

De vermoede oorzaak: gezichtsherkenningsalgoritmen zijn getraind met fotosets waarin witte mannen oververtegenwoordigd zijn. En net zoals mensen moeite hebben met het herkennen van mensen met een etnische achtergrond die hen vreemd is, hebben zulke algoritmen dat ook.

Racial bias in gezichtsherkenningsalgoritmen treft vooral minderheden die überhaupt al over-policed zijn.

Waar dat toe kan leiden illustreerden tests met Amazons Rekognition-software, die aan hetzelfde euvel bleek te lijden. Het matchte 28 Amerikaanse politici ten onrechte met arrestanten. Van die 28 was een disproportioneel aantal politici niet wit.

Zowel Microsoft als Amazon leveren technologie aan overheden. Microsoft aan de Amerikaanse immigratiedienst ICE (wat het bedrijf later ontkende), en Amazon aan verschillende Amerikaanse politie-eenheden. Terwijl het volgens Buoamwini momenteel onverantwoordelijk is om deze systemen te gebruiken. Temeer omdat racial bias vooral minderheden treft die toch al ‘over-policed’ zijn.

Amazon verkoopt Facial Recognition technologie aan de politie

Wie ben jij?

‘Voor de politie is het van groot belang om te weten wie ze voor zich heeft’, aldus de Nederlandse nationale politie in een persbericht over CATCH. Dat is het natuurlijk altijd geweest. Al zo lang ze bestaat zoekt de politie naar een objectieve en betrouwbare technologie die die simpele vraag – wie hebben we hier? – kan beantwoorden. In de loop der eeuwen heeft zij daarvoor uiteenlopende identificatietechnologieën ontwikkeld, van het geschreven signalement tot de mug shot en van de vingerafdruk tot Bertillonage, een soort 19e-eeuwse biometrie. Gezichtsherkenningstechnologie heeft kleurrijke voorlopers.

Bertillonagetechnieken

Grappig genoeg heeft de Nederlandse burger sinds kort een soortgelijk identificatieprobleem. Ordehandhavers zijn zelf namelijk steeds minder makkelijk te herkennen, doordat er steeds meer verschillende uniformen in Nederland rondlopen. Naast politieagenten patrouilleren er massa’s stadswachten, toezichtmedewerkers en private beveiligers door de straten, plus een klein leger buitengewoon opsporingsambtenaren, kortweg BOA’s (inmiddels zo’n 23.000, and counting).

Burgers weten vaak niet welke ordehandhavers zij voor zich hebben en wat hun bevoegdheden zijn. Daardoor kennen burgers hun eigen rechten niet.

Aan elke uniform hangt een specifiek takenpakket en bijbehorende bevoegdheden. Maar als je niet bekend bent met die ingewikkelde taxonomie zeggen veel uniformen je weinig. Resultaat: de burger weet vaak niet wie hij nu precies voor zich heeft, wat diens bevoegdheden zijn – en dus zijn eigen rechten.

Van de twee ordehandhavers op de foto hieronder heeft bijvoorbeeld eentje mogelijk de bevoegdheid geweld te gebruiken; de ander zeker niet. Grote kans dat je niet weet welke.

Welk van deze ordehandhavers heeft de bevoegdheid om geweld te gebruiken?

Je bent niet de enige. Op fora wordt uitgebreid gedelibereerd en geklaagd – en zelfs de handhavers zelf raken vaak het overzicht kwijt.

RANG

Maar waar zowel diender als burger moeite heeft om te bepalen wie hij tegenover zich heeft, beschikt de eerste over algoritmische hulpmiddelen zoals CATCH, de laatste niet.

De uniformherkennings-app RANG biedt uitkomst. Spreekt iemand in een jou onbekend uniform je aan, dan trek je je smartphone, open je de RANG-app en maak je een foto.

Tegenover een ordehandhaver met bodycam staat voortaan een burger met smartphone waar een uniformherkenner op draait.

Het RANG-algoritme checkt het uniform en vertelt je met welk type diender je te maken hebt en wat zijn bevoegdheden zijn. Bij een BOA hangt dat af van zijn specifieke opdracht. Tegenover de handhaver met bodycam staat voortaan een burger met een smartphone in zijn borstzakje waar een uniformherkenner op draait.

In de appstore zul je RANG nog niet vinden; maar er is wel al een prototype beschikbaar. Die ontwikkeling is namelijk geen kattenpis. Wil je een algoritme trainen, dan moet je ten eerste massa’s foto’s verzamelen, en dat is nogal een werk. (Wie zo gek is zich daaraan te wagen, gaat begrijpen waarom sommige gezichtsherkenningsbedrijfjes overgaan tot dubieuze acties als het scrapen van gezichten van Facebook).

Bovendien moet je de complexe werkelijkheid zo serveren dat algoritmen er chocola van kunnen maken. Dat betekent in eerste instantie dat je ze duidelijk afgebakende categorieën moet voeren die te koppelen zijn aan een beeld – aan een uniform, in dit geval. Maar dat die categorieën niet duidelijk afgebakend zijn was nu juist het probleem. Een BOA kan in dienst zijn van de overheid, of van een bedrijf, zoals de geelgejaste NS-BOA. Sommige BOA’s zijn geweldsbevoegd, andere niet, sommige hebben het recht om een vuurwapen te dragen, andere niet.

Welke NS-BOA is geweldsbevoegd?

Mag dat?

Er zijn natuurlijk duidelijke verschillen tussen RANG en CATCH.
CATCH kijkt naar individuen en werkt (nog) niet real-time. RANG kan dat wel, en analyseert uniformen, geen gezichten. En toch zijn ze in zekere zin elkaars spiegelbeeld. En dat is met opzet.

Zo makkelijk als we ons neerleggen bij het feit dat de overheid allerlei algoritmen op ons loslaat, zo scherp zijn de reacties op RANG.

Want RANG wil de technohierarchie op zijn kop zetten. Het is een van de Civil Weapons of Math Retaliation van SETUP, dat aandacht vraagt voor de scheve verhoudingen tussen burgers enerzijds en met algoritmen uitgeruste overheden en bedrijven anderzijds.
Als concept heeft RANG bovenal tot doel om vragen op te roepen. En dat gebeurt.

Zo makkelijk als we ons lijken neer te leggen bij het feit dat de overheid allerlei algoritmen op ons loslaat en data van ons opslaat, zo scherp zijn de reacties op RANG. ‘Mag je wel zomaar foto’s van een agent maken?’ ‘Hoe zit het met de privacy van de agenten?’ ‘Hoe lang worden de foto’s bewaard?’ ‘Pikken agenten dat?’ En: ‘Hoe voorkom je dat er misbruik van gemaakt wordt, dat mensen bijvoorbeeld een individuele agent proberen te identificeren?

Zinnige, verstandige vragen. Maar het punt is: dit is precies het soort vragen dat we zouden moeten stellen over gezichtsherkenningssystemen als CATCH.

Als je gezicht de sleutel tot jouw identiteitsgegevens wordt, hoe bescherm je die dan?

Mogen overheden wel zomaar foto’s van burgers opslaan? Hoe zit het met de privacy van die burgers? Hoe lang worden de foto’s bewaard – bijvoorbeeld als een arrestant onschuldig blijkt, of een veroordeelde zijn straf uitgezeten heeft?

Want als je gezicht de sleutel tot jouw identiteitsgegevens wordt, hoe bescherm je die dan? Je kunt je gezicht niet versleutelen (behalve als je een fan bent van de Insane Clown Posse), zeker nu steeds meer overheden het bedekken van het gezicht verbieden. Wil je altijd identificeerbaar zijn door de overheid? En ook door toekomstige overheden, die het wellicht minder nauw nemen met burgerlijke vrijheden?

Zoals Buolamwini, de MIT-onderzoeker, zei: het fixen van de bias in huidige gezichtsherkenningssoftware heeft geen zin als die technologie vervolgens als wapen wordt ingezet. Als gezichtsherkenningstechnologie zo accuraat is (of wordt) als beweerd wordt door de producenten ervan, is dat slecht nieuws voor dissidenten, journalisten en activisten in landen waar de rechtsstaat onder druk staat. Het zijn nu al vaak kwetsbare groepen die het meest gesurveilleerd worden, zoals minderheden, vluchtelingen en migranten.

Beloftes

CATCH wordt gebruikt voor opsporing, en niet voor surveillance, belooft de Nederlandse politie. En de matches die CATCH vindt gelden niet als bewijs, het zijn slechts suggesties, die zeer kritisch bekeken worden door experts van vlees en bloed.

We moeten erop vertrouwen dat die menselijke beoordelaars inderdaad kritisch kijken naar de geautomatiseerde suggesties. We moeten er ook op vertrouwen dat de databases goed beveiligd zijn, de algoritmen accuraat en unbiased zijn, en dat het systeem ethisch verantwoord ingezet wordt.  Net zoals de politie het bedrijf vertrouwt dat hen de technologie geleverd heeft. En net zoals ze de testscores vertrouwt op basis waarvan ze dat bedrijf als leverancier gekozen heeft– de code zelf mag de politie namelijk niet bekijken: die valt onder het bedrijfsgeheim.

Goed, wij vertrouwen de politie. En in ruil vragen wij hen, en de BOA’s en alle andere ordehandhavers die gefotografeerd worden door RANG-gebruikers, erop te vertrouwen dat we hun gegevens goed zullen beveiligen, dat we alles doen om misbruik te voorkomen wordt en hun privacy te waarborgen. Ze hoeven zich geen zorgen te maken, dat komt helemaal goed.

Vorig jaar mocht de Britse journalist John Sullivan het systeem van de politie van de stad Guiyang testen. Nadat hij zijn foto had laten nemen maakte hij een wandelingetje door de stad, die zoals zoveel Chinese steden volhangt met beveiligingscamera’s. Binnen zeven minuten identificeerden die artificial eyes Sullivan, en werd het dichtstbijzijnde politieteam gealarmeerd, dat Sullivan vervolgens ‘arresteerde’.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Welkom

Welkom bij de Piratenpartij

Deze website groepeert het Vlaamse landschap in de aanloop naar de verkiezingen. U vindt hier meer informatie over wie wij zijn, ons project, onze methoden en natuurlijk berichtgeving over de Piratenpartijen en hun crews.

Visie

Hoe kijken de Piraten naar de politiek ?

WIE

Wie zijn de Piraten ?

WAAR

Kijk naar crews bij jou in de buurt.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Antwerpen komt met ‘paarse golf’ aan posters

De Piratenpartij Antwerpen zit met een creatief ei – zo lijkt het toch. De reeks e-posters met humor vraagt specifiek aandacht voor kwesties zoals privacy, illegaliteit en copyright. Daarnaast pleiten ze voor inspraak en ook hygiëne in het debat.  Dat betekent : niet polariseren.  Delen mag natuurlijk.
Er komen er wekelijks nieuwe bij dus kom zeker later nog eens kijken.

 

 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Volt en Piratenpartij samen naar de kiezer

Volt en Piratenpartij samen naar de kiezer

De nieuwe progressieve partij Volt trekt op 14 oktober samen met de Piratenpartij naar de Antwerpse kiezer. Dat doen ze onder de naam ‘Paars’, genoemd naar de gemeenschappelijke kleur van de partijen.

Volt is nieuw in het politieke bestel en heeft als doel de eerste echte pan-Europese burgerbeweging te zijn. Volt wil een alternatief bieden aan de traditionele en de nationalistische partijen en staat voor transparant bestuur en een participatieve democratie. Door zich samen met de Piratenpartij aan de Antwerpse kiezer te presenteren, wil Volt de versnippering in de Antwerpse politiek tegengaan. (BJS)

Geplaatst op door — Geef een reactie

Verkiezingen Luxemburg – Regeringscoalitie kan voortgezet worden

15/10/18 om 01:12 – Bijgewerkt om 01:14

Bron: Belga

(Belga) De coalitie van liberalen, sociaal-democraten en groenen in Luxemburg kan voort regeren. Bij de parlementsverkiezingen van zondag heeft de sinds 2013 regerende coalitie zijn meerderheid in het parlement net kunnen behouden. “De meerderheid is niet weggestemd”, aldus regeringsleider Xavier Bettel zondagnacht. “Het is een fantastisch resultaat”.

De kiezer in het Groothertogdom gaf de coalitie 31 zetels op een totaal van 60. Bettels liberale democratische partij (DP), goed voor twaalf zetels, verloor in vergelijking met 2013 wel één zetel. De sociaal-democraten stranden op tien zetels, drie minder dan vijf jaar geleden. De grootste winnaar zijn de groenen, die drie zetels winnen tot negen in totaal. Bettel (45) beklemtoonde zondagavond dat er nog geen officiële gesprekken hebben plaatsgevonden over een nieuwe coalitie. Maar voor de verkiezingen liet hij wel al uitschijnen graag voort te regeren met dezelfde partijen. De christendemocratische CSV is er niet in geslaagd haar ambitie waar te maken: het breken van de meerderheid. Met 21 zetels in het parlement is ze wel opnieuw de grootste partij. Ze telt niettemin twee zetels minder dan in 2013. Ook enkele kleine partijen maken hun intrede in het Luxemburgse parlement, zoals de Piratenpartij met twee zetels. Het populistische ADR wint een vierde zetel. Maandag starten de regeringsonderhandelingen. Bettel zal als eerste op audiëntie ontvangen worden bij de Groothertog. Zo’n 256.000 Luxemburgers brachten zondag hun stem uit. Dat is minder dan 43 procent van de bevolking. (Belga)

Geplaatst op door — Geef een reactie

Luxemburg: Piratenpartij rijft twee zetels binnen

Verkiezingen Luxemburg – Regeringscoalitie kan voortgezet worden

20181015 om 01:12 | Bron: Belga

De coalitie van liberalen, sociaal-democraten en groenen in Luxemburg kan voort regeren. Bij de parlementsverkiezingen van zondag heeft de sinds 2013 regerende coalitie zijn meerderheid in het parlement net kunnen behouden. “De meerderheid is niet weggestemd”, aldus regeringsleider Xavier Bettel zondagnacht. “Het is een fantastisch resultaat”.

De kiezer in het Groothertogdom gaf de coalitie 31 zetels op een totaal van 60. Bettels liberale democratische partij (DP), goed voor twaalf zetels, verloor in vergelijking met 2013 wel één zetel. De sociaal-democraten stranden op tien zetels, drie minder dan vijf jaar geleden. De grootste winnaar zijn de groenen, die drie zetels winnen tot negen in totaal. Bettel (45) beklemtoonde zondagavond dat er nog geen officiële gesprekken hebben plaatsgevonden over een nieuwe coalitie. Maar voor de verkiezingen liet hij wel al uitschijnen graag voort te regeren met dezelfde partijen. De christendemocratische CSV is er niet in geslaagd haar ambitie waar te maken: het breken van de meerderheid. Met 21 zetels in het parlement is ze wel opnieuw de grootste partij. Ze telt niettemin twee zetels minder dan in 2013. Ook enkele kleine partijen maken hun intrede in het Luxemburgse parlement, zoals de Piratenpartij met twee zetels. Het populistische ADR wint een vierde zetel. Maandag starten de regeringsonderhandelingen. Bettel zal als eerste op audiëntie ontvangen worden bij de Groothertog. Zo’n 256.000 Luxemburgers brachten zondag hun stem uit. Dat is minder dan 43 procent van de bevolking.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Verklaring van de Piraten van België na de stemming over de auteursrechtrichtlijn

Woensdag 12 september hebben de leden van het Europees Parlement gestemd vóór het voorstel van Axel Voss over het auteursrecht.  Het gaat over een Europese richtlijn die ter stemming aan het Parlement was voorgelegd. Doel van die richtlijn is auteurs en artiesten beter te beschermen en te vergoeden. Maar, helaas, heeft ze enkele nefaste effecten. Ze komt namelijk neer op een vorm van censuur op online geplaatste inhoud, die gebeurt via algoritmen waarvan de tekortkomingen intussen zijn aangetoond. Ook heeft de richtlijn als gevolg dat minder informatie verspreid kan worden omdat uitgevers kunnen eisen van platforms, die content van hen publiceren, dat ze zouden betalen voor een licentie die hen toelaat dat te doen. Lees het advies over deze richtlijn gegeven door Séverine Dusollier (“De auteurs moeten vergoed worden, maar niet op deze manier”), hoogleraar auteursrecht aan de Universiteit van Namen.

Dit resultaat is uiteraard zeer teleurstellend voor ons, de Piraten. Maar we laten ons niet ontmoedigen. In plaats daarvan willen we de zaken nog eens voor iedereen verduidelijken voor we de strijd hervatten.

Het debat over deze auteursrechtenkwestie heeft nooit onder ideale omstandigheden kunnen plaatsvinden. Een deel van pers heeft namelijk een karikatuur van de kwestie gemaakt: ze stelden het voor als een strijd tussen aan de ene kant de pers, die ze ziet als het laatste bolwerk van de democratie tegen de chaos, en aan de andere kant de vrijheidsactivisten (waartoe de Piraten  behoren) die ze bij momenten ‘de nuttige idioten van de GAFAM’ noemden – GAFAM is een letterwoord dat staat voor Google, Apple, Facebook, Amazon en Microsoft. De kwestie als dusdanig voorstellen, is niet alleen grotesk en ongegrond; het is ook beledigend voor mensen die zich al vele jaren inzetten voor de verdediging van de rechten van iedereen.

Tot bewijs van het tegendeel, hebben wij ons níet bezondigd (in tegenstelling tot een groot deel van de pers, en vele anderen, die dat wél hebben gedaan):
– aan het aan tafel zitten met Google om met hen te onderhandelen over een partnerschap;
– aan het aanwerven van een personeelslid dat als taak heeft content via Facebook te verspreiden;
– aan het maken van rampzalige strategische keuzes die ervoor hebben gezorgd dat er een afhankelijkheid is ontstaan van GAFAM, en dat al sedert vele jaren.

We hebben de pers altijd verdedigd als een macht die essentieel is voor een gezonde democratie. In het debat over deze hervorming, echter, hebben we vastgesteld dat ze massaal heeft afgehaakt. Waarachtige journalistiek heeft plaats gemaakt voor weerzinwekkend lobbyen. Nochtans zal een Europese richtlijn niet genoeg zijn om die pers te redden…!

Wat nu?

De stemming van woensdag betekent niet dat de hervorming is goedgekeurd. Wel kreeg het Parlement daarmee het mandaat te onderhandelen met de Commissie en de Raad. Deze triloog vindt plaats achter gesloten deuren – wat eigenlijk, helaas, was te verwachten. Zodra deze drie instellingen een gemeenschappelijke tekst zijn overeengekomen, zal die een laatste keer ter validatie aan het Europees Parlement worden voorgelegd, waarschijnlijk in het voorjaar van 2019. De volgende stap is dat elk van de lidstaten dan dat Europese besluit omzet in wetgeving.

De leden die ervoor hebben gekozen deze richtlijn te steunen, zullen de gevolgen moeten dragen. Ze hebben het advies genegeerd van vele internetdeskundigen, van de Verenigde Naties en van academici, die massaal de alarmbel luidden. Maar ze hebben wel allemaal een naam, een partij en, van tijd tot tijd, verkiezingen waarbij ze zich moeten verantwoorden bij de burgers, en waarbij de kiezers duidelijk kunnen maken dat ze niet akkoord gaan met deze gang van zaken.

Wij zullen de strijd voor een vrij, open en gedecentraliseerd internet verder zetten, overal waar dat mogelijk is, en met de middelen die we ter beschikking hebben. We zouden dit ook hebben gedaan als het resultaat van afgelopen woensdag positief voor ons geweest. U kunt contact opnemen met de leden van het Europees Parlement, om degenen die tegen de richtlijn hebben gestemd, te bedanken en om degenen die vóór de richtlijn hebben gestemd, ter verantwoording te roepen. Er zijn ook organisaties waarbij u zich kan aansluiten, die u kan helpen of steunen: NURPA, EDRI en, natuurlijk, de Piraten. Wij zullen ons, met onze diepste overtuigingen, blijven verzetten tegen de misplaatste belangen die sommigen hebben gekozen te dienen.

 

Manage push notifications

notification icon
We would like to show you notifications for the latest news and updates.
notification icon
Please wait...it is processing
notification icon
We would like to show you notifications for the latest news and updates.
notification icon
Please wait...it is processing
Piratenpartij

Nieuw rapport

Sluiten