De verkiezingsuitslag van de Brusselse burgerlijsten was geen klinkend succes. De meeste lijsten bleven onder het procent. “Onze lijst heeft pas op 20 september groen licht gekregen. Pas vanaf dat moment konden wij echt campagne beginnen voeren.”
In de uitslagen van de afgelopen lokale verkiezingen in onze hoofdstad zijn de trends duidelijk. Identitaire partijen breken voorlopig niet door en het stemgedrag van de Brusselaar maakte een ruk naar links. Maar hoe deden de burgerlijsten het in onze hoofdstad?
Geen overdonderend succes
Bewegingen zoals Change.Brussels, Volt, Plan B, Citoyen d’Europe M3E en Objectif XL wilden de kiezer een alternatief bieden voor de bestaande politieke structuren. Maar op het eerste gezicht werd dat geen overdonderend succes. De resultaten van de ‘echte burgerlijsten’ Plan B, Citoyen d’Europe M3E en Volt blijven in de gemeenten waar ze een lijst indienden onder de 1 procent.
Enkel Change.Brussels, met 3,2 procent in Brussel-Stad, en Objectif XL, met 5,6 procent in Elsene, behaalden respectievelijk één en twee zetels. Voor Objectif XL moet die uitslag als een verlies geïnterpreteerd worden, want in 2012 behaalde de beweging nog het dubbele aantal zetels. Al was dat toen nog onder de vlag van het CDH.
Ans Persoons (Change.Brussels) is het enige lid van een ‘burgerbeweging’ dat de komende zes jaar deel uitmaakt van een meerderheid. Haar beweging stapt in Brussel-Stad in een coalitie met PS en Ecolo-Groen.
‘Oude wijn in nieuwe zakken’
Persoons voerde eerder al een mandaat als schepen uit voor de SP.A. Precies daar wringt het schoentje voor de andere burgerbewegingen. “Kijk, Ans is een bedreven politica en dat siert haar. Maar wat ze ook beweert, Change.Brussels is allesbehalve een burgerlijst. Ze zal het misschien niet graag horen, maar het is oude wijn in nieuwe zakken. Change.Brussels is simpelweg de nieuwe naam van SP.A. Ze namen het lijstnummer van die partij over en gebruikten ook hun middelen”, zegt Elie Umukunzi van Plan B.
Leden van Plan B hebben in aanloop naar de verkiezingen contact gehad met Persoons. “Ze stelde voor om samen naar de kiezer te trekken, maar wilde wel bovenaan de lijst staan. Daar hebben wij voor gepast, want dat druist in tegen onze bestaansreden. Wij bepalen de plaats van onze kandidaten door middel van een loting. Dat is de manier waarop wij aan politiek doen. Iedereen is bij ons gelijk voor de wet. Niemand krijgt een voorkeursbehandeling”, zegt Umukunzi.
Gebrek aan bekendheid
Citoyen d’Europe M3E diende in vijf gemeenten een lijst in. Het hoopte op een goed resultaat, maar strandde in Molenbeek bijvoorbeeld op 0,2 procent. Mariapaola Cherchi zet die uitslag in perspectief. “Het is niet gemakkelijk om je voet naast die traditionele partijen te zetten. Dat zijn echte machines de guerre met een groot budget.”
“Ons gebrek aan bekendheid heeft ons parten gespeeld. Wij konden per kandidaat slechts vijf affiches laten drukken. In Schaarbeek haalden we 200 stemmen. Dat zijn 200 mensen die ons online zijn gaan opzoeken en geloven in ons project. Dat geeft de burger moed en motivatie om er vol voor te blijven gaan.”
Samen sterk?
Bij Plan B klinkt eenzelfde geluid. “Het is niet eenvoudig om tegen die politieke mastodonten op te tornen, net zoals het moeilijk is om opgepikt te worden door de verschillende media. Die hebben in hun debatten vaak geen plekje meer vrij voor ons. Daardoor genieten we weinig zichtbaarheid en slinken onze slaagkansen.”
“Voor de gewestverkiezingen in mei leeft daarom het idee om samen met de andere burgerbewegingen een verbond te smeden. Er is nog niets concreet beslist, maar er wordt wel serieus over nagedacht”, zegt Umukunzi. Cherchi bevestigt aan BRUZZ dat dit zeker een piste is om over na te denken.
Ook bij de pan-Europese jongerenbeweging Volt zijn ze bereid daarover te praten. In mei met één gemeenschappelijke naam naar de kiezer trekken sluit het wel uit. “Tegen een bredere samenwerking zeggen we niet per definitie neen, maar dat zal nog niet voor meteen zijn. Het is de bedoeling om bij de gewestverkiezingen in 2019 op te komen als Volt en te mikken op 7 Europarlementariërs. Als dat lukt hebben we voldoende leden voor een eigen fractie”, zegt Arno Sterck van Volt.
‘Slechts drie weken campagne’
De voortrekker van Plan B ziet in de late goedkeuring van hun lijst tot slot nog een argument om de lage score te verklaren. “Onze lijst heeft pas op 20 september groen licht gekregen. Pas vanaf dat moment konden wij echt campagne beginnen voeren.”
“Voor de andere partijen die al vertegenwoordiging hebben in het Brussels parlement, geldt die regel niet. Die konden een paar weken vroeger aan de slag. Zo hadden wij officieel slechts drie weken tijd om de kiezer te overtuigen van ons programma”, aldus Umukunzi nog.
Ans Persoons werd gevraagd om een reactie, maar is momenteel niet bereikbaar voor commentaar.
